IT
USA
DE
FR
ES
SR
IT
EN
USA
DE
ZH
ES
FR
PT
JP
RU
AR
KR
PL
RO
VN
HE
TR
CS
HR
DA
FI
EL
NL
SK
SV
HU
Gas iz škriljaca - Fracking - Vaca Muerta
Da li ste ikada čuli za gas iz škriljaca? To je metan zarobljen u mikroporoznosti glinenih stena, pronađen u nekonvencionalnim ležištima. U ovom novom videu objasnićemo šta je, gde se nalazi i kako se vadi.
Gas iz škriljaca je termin koji se koristi za označavanje ove posebne vrste ležišta, koje se nalazi na većoj dubini od konvencionalnih ležišta. Iza vodonosnih slojeva, slojeva krečnjaka i peščara, na dubini između 2.000 i 4.000 metara, nalazimo segmente škriljaca, sedimentne stene koja se sastoji uglavnom od mulja i glinenih minerala; ova stena kada se anaerobno razgrađuje može stvoriti ležišta gasa. Zemlja sa najvećim ležištem gasa iz škriljaca je Kina, a slede je Sjedinjene Američke Države. Eksploatacija gasa iz škriljaca na velikoj skali započela je 2000-ih godina kada su cene ugljovodonika naglo rasle. SAD su bile pioniri novih tehnika vađenja za nekonvencionalne bušotine; od 2000. do 2010. proizvodnja je porasla sa 10 na 140 milijardi kubnih metara, što je oko 23% energetskih potreba zemlje. U deceniji 2010-2020, proizvodnja je premašila domaće potrebe za prirodnim gasom, do te mere da su SAD postale iz uvoznika u izvoznika metana.
Da li ste ikada čuli za gas iz škriljaca? To je metan zarobljen u mikroporoznosti glinenih stena, pronađen u nekonvencionalnim ležištima. U ovom novom videu objasnićemo šta je, gde se nalazi i kako se vadi.
Gas iz škriljaca je termin koji se koristi za označavanje ove posebne vrste ležišta, koje se nalazi na većoj dubini od konvencionalnih ležišta. Iza vodonosnih slojeva, slojeva krečnjaka i peščara, na dubini između 2.000 i 4.000 metara, nalazimo segmente škriljaca, sedimentne stene koja se sastoji uglavnom od mulja i glinenih minerala; ova stena kada se anaerobno razgrađuje može stvoriti ležišta gasa. Zemlja sa najvećim ležištem gasa iz škriljaca je Kina, a slede je Sjedinjene Američke Države. Eksploatacija gasa iz škriljaca na velikoj skali započela je 2000-ih godina kada su cene ugljovodonika naglo rasle. SAD su bile pioniri novih tehnika vađenja za nekonvencionalne bušotine; od 2000. do 2010. proizvodnja je porasla sa 10 na 140 milijardi kubnih metara, što je oko 23% energetskih potreba zemlje. U deceniji 2010-2020, proizvodnja je premašila domaće potrebe za prirodnim gasom, do te mere da su SAD postale iz uvoznika u izvoznika metana.
Proizvodnja gasa iz škriljaca tokom godina izazvala je jake debate zbog mogućih efekata na svetsku klimu i globalno zagrevanje. Nažalost, korišćena tehnika oslobađa male količine metana u životnu sredinu u početnoj fazi; pored toga, mikro pukotine koje su ranije stvorene mogu opasno omogućiti gasu da dospe do vodonosnih slojeva. Rezervoari izgrađeni sa svrhom zadržavanja fracking tečnosti, ako nisu dobro izgrađeni, mogu curiti u tlo i doći do vodonosnih slojeva, zagađujući bunare iz kojih domaćinstva uzimaju vodu.
Potrošnja vode pomešane sa hemikalijama (za smanjenje trenja i stvaranje mikroorganizama) koja se koristi za frakturiranje je zaista ogromna! Generalno, za jednu bušotinu koristi se između 9.000 i 29.000 kubnih metara vode, od čega se povrati samo 50%-70%, dok se preostala voda apsorbuje u okolno tlo, sa mogućnošću zagađenja domaćih vodonosnih slojeva.
Seizmički rizik je još jedna zabrinjavajuća posledica frackinga, pri kojem se koriste eksplozivi za smanjenje pritiska u kompaktnim slojevima stena. Međutim, tačni podaci koji podržavaju ovu teoriju još nisu razvijeni.
Potrošnja vode pomešane sa hemikalijama (za smanjenje trenja i stvaranje mikroorganizama) koja se koristi za frakturiranje je zaista ogromna! Generalno, za jednu bušotinu koristi se između 9.000 i 29.000 kubnih metara vode, od čega se povrati samo 50%-70%, dok se preostala voda apsorbuje u okolno tlo, sa mogućnošću zagađenja domaćih vodonosnih slojeva.
Seizmički rizik je još jedna zabrinjavajuća posledica frackinga, pri kojem se koriste eksplozivi za smanjenje pritiska u kompaktnim slojevima stena. Međutim, tačni podaci koji podržavaju ovu teoriju još nisu razvijeni.